در روایت آمده: «قلت: لابی عبد الله علیه السلام المرأة تحیض تعرق فی ثوبها فقال: تغسله، قلت فان کان دون الدرع أزار فانما یصیب العرق ما دون الازار قال لا تغسله.»[1] یعنی «از امام صادق سؤال شد درباره زن حائضی که در پیراهن خود عرق می‌کند، امام فرمودند آن را بشوید، سؤال شد اگر پیراهنی که در آن عرق کرده پیراهن دیگری هم روی آن باشد و عرق فقط لباس به زیر اصابت کند، امام فرمودند آن را نشوید.» اگر لباس زیر نجس باشد چون مرطوب است لباس رویی را هم نجس می‌کند و لازم است هر دو لباس شسته شود، بنابراین در این روایت صحبت از نجاست نیست بلکه صحبت از کثیفی است.
------------------------
[1] تهذیب الأحکام، شیخ طوسی، ج۱، ص۲۷۰.
